در ماه مبارک رمضان به خدا روی میآوریم، نماز های سنت بسیار میخوانیم، لذت عبادت را در می یابیم، قرآن را زیاد تلاوت میکنیم. از رفتن به نماز جماعت کوتاهی نمیکنیم، از نگاه به نامحرم خود داری میکنیم؛ ولی باوجود همه ی اینها، بعد از رمضان لذت عبادتی را که در رمضان به آن دست یافته بودیم، را از دست میدهیم.
در ماه مبارک رمضان به خدا روی میآوریم، نماز های سنت بسیار میخوانیم، لذت عبادت را در می یابیم، قرآن را زیاد تلاوت میکنیم. از رفتن به نماز جماعت کوتاهی نمیکنیم، از نگاه به نامحرم خود داری میکنیم؛ ولی باوجود همه ی اینها، بعد از رمضان لذت عبادتی را که در رمضان به آن دست یافته بودیم، را از دست میدهیم و بر عبادت حریص نیستیم، و بیشتر اوقات نماز صبح را به جماعت نمیخوانیم. سنتها و قرائت قرآن را ترک می کنیم، آیا برای این مشکل راه حل وجود دارد یا نه؟
راه حل این مشکل
یکی از علما میگوید:
برادر و خواهر دینیام: ده راه برای مداومت بر عمل صالح بعد از رمضان وجود دارد كه عبارت اند از:
- قبل از هر چیز از خداوند عزوجل برای هدایت و ثبات (استقامت) دعا كنيم، خداوند راسخان در علم را بر اینکه دعا میکردند میستاید:«ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا وهب لنا من لدنک رحمة إنک أنت الوهاب» [آل عمران/۸]
- همنشینی بیشتر با نیکان و اینکه در مجالس صالحان بیشتر حضور داشته باشیم، و بر مجالس ذکر عمومی مانند سخنرانیها و خصوصی مانند زیارت قبور، حریص باشیم.
- سیرهی صالحان را بیشتر بشناسیم و با مطالعهی کتاب یا شنيدن سخنرانیها، به ویژه سیرهی صحابه همت خود را تقویت کنیم؛ چون آنان نفس را تابع همت و عزیمت کرده بودند.
- از محصولات سمعی- بصری با محتوایی اسلامی استفاده کنیم مانند؛ به خطبهها و موعظههای مؤثر، بسیار گوش دهیم و به دیدار دوستان و برادران ایمانی برویم.
- حریص بودن بر انجام فرائض دینی مانند اقامهی نمازهای پنجگانه و قضای روزههای رمضان؛ چون در انجام فرایض خیر فراوانی وجود دارد.
- حریص بودن بر انجام نوافل هر چند کم باشد؛ زیرا انجام نوافل برای نفس خوشآیند است. رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرموده اند: محبوبترین اعمال در نزد خداوند با دوامترین آن است اگر چه اندک باشد.
- حفظ آیات قرآن و مداومت بر تلاوت آن، خواندن و تمرین و تکرار حفظیات قرآنی در نمازهای واجب و سنت.
- مداومت بر ذکر کثیر و استغفار، چون ذکر عملی آسان و نفعی بزرگ دارد و سبب افزایش ایمان و قوت قلب میشود.
- دوری از هر چیزی که قلب را فاسد میکند؛ از جمله دوستان ناباب و خودداری از مشاهدهی برنامههای مضر تلويزوني و سی دیهای غیر اخلاقی و گوش دادن به آواز و موسیقی های مبتذل و نگاه کردن به مجلههایی که حاوی عکسهای مبتذلاند.
۱۰٫ و در پایان برادر مهربانم تو را به توبهی عاجل فرا میخوانم، توبه ی نصوحی که رجوعی در آن نباشد، چون خداوند از کار بندهای که توبه میکند، بسیار خوشحال میشود.
برادر و خواهر گرامی:
از جمله کسانی نباش که فقط در رمضان خدا را میشناسند! که پیشینیان در بارهی آنان گفتهاند: بدترین مردم کسانیاند که خدا را فقط در رمضان میشناسند.
ای دوست به امید دیدار تا رمضانی دیگر که إن شاء الله در سلامتی، عافیت و استقامت بر دین خدا به سر ببری.