سیاح‌آنلاین خبر، تحلیل و دیدگاه
ماه مبارک رمضان در کشور های اسلامی در سراسر جهان زمان ويژه و مهم بشمار میرود. بطور مثال، رمضان در تركيه مشابه رمضان در ساير كشورهای اسلامی ديگر ميباشد. زندگی مسلمانان شكل متفاوتی را بخود اختيار ميكند، مسلمانان كوشش ميكنند كه توجه بيشتر خود را به نماز و ساير عبادات داشته باشند، حتی كسانی كه چندان خود را مقید به دین هم نمی دانند، در ماه رمضان كوشش ميكنند عبادات بهتر انجام دهند.
بيدار شدن براى سحري توسط صداى طبل
روز رمضان در تركيه با صداهای طبل های بزرگ جهت بيدار كردن مردم براى سحری آغاز ميشود. همراه با صداى طبل اشعار رمضانی زمزمه مى گردد. اين هم يكى از اشعار:
ايون سانا، ايون سانا
نی بلورسن بو ايوكودا
ال ابدستي، كيل نمازي
سينيت ميكان اولسن سنا
ترجمه:
بيا و بيدار شو! بيا و بيدار شو
در اين خواب چه ديده اي؟
طهارت كن، نماز بخوان!
در جنت برای خود مكانی آراسته كن!
خانم خانه معمولا از همه اولتر بيدار ميشود و يك غذای سبك را برای سحری آماده ساخته و بعداً ساير اعضای خانواده را بيدار ميسازد.
غذای سحری در تركيه معمولاً نان خوب و چای تركی ميباشد. همچنان تلويزيون ها و راديوها در وقت سحری برنامه های خاص را برای علاقمندان خود تهيه ميكنند و قابل تعجب نخواهد بود اگر كسی برنامه تلويزيونی مورد نظر خود را در اثنای سحری تماشا كند. در جريان روز همۀ مردم به كارهای روزمره خود برمی گردند و برنامه خاص رمضاني ندارند. باوجود كه ساعات ازدحام در شهر نسبت به ساير ماها تغير ميكند، همه مردم مي خواهند به خانه های خود زودتر برسند و افطاری را با خانواده های خود صرف كنند.
زمانی كه وقت افطاری فرا ميرسد، از هزاران مسجد صداهای خوش اذان در گوش ها طنين انداز ميشود، معمولاً در شهر های بزرگ مانند استانبول اين حالت كاملاً قابل ملاحظه ميباشد. مساجد در اثنای شب چراغان شده و ديوار های آن كه اكثراً بالاى آن جملات زيبا نوشته ميباشد، چشم بيننده را به خود خيره ميكنند. نوشتن پيام ها و آويزان كردن آن بر ديوارها يك هنر تركی ميباشد كه آن را به نام “مهيا” ياد ميكنند. بعضی از اين نوشته ها قرار ذيل اند: “سلطان ۱۱ ماه فرا رسيد” “خوش آمدی ای رمضان” “اسلام روش نيكوست”….
رستورانت های كه همه روز بيكار بودند، به كار می افتند. از هوتل های پنچ ستاره گرفته تا هوتل های عادی تهيه سريع افطاري، ليست های خاص غدايی را به مردم تقديم ميكند تا مردم طبق ميل شان غذاهای خاص افطاری را نوش جان كنند. در دور و بر مساجد بزرگ، صدها نفر به فروش افطاری های تهيه كرده خود شان مانند چاكليت، جواری دانه شيرين، شاه بلوط های بريان، شيرينی باب و چای های ميوه يی مي پردازند. در محوطه های مساجد بزرك مانند مسجد سلطان احمدشاه نمايشگاهای بزرك كتب را از مولفين مشهور دين اسلام دريافت كرده ميتوانيد، جايی كه مولفين كتاب های جديد خود را به خوانندگان و علاقمندان مطالعه تقديم می كنند.
يادى از خلافت عثماني
در زمان خلافت عثماني، شاهان، وزيران و مردم سرمايه دار در خانه های شان در طول ماه مبارك رمضان افطاری آماده می كردند تا به غريبان رسيدگی شود. اما امروز خيمه های بزرگ رمضانی نصب ميشوند و به مردم افطاری توزيع ميكنند كه معمولاً در وقت افطار قطار های بزرگی مردم روزه دار در پشت اين خيمه ها ديده ميشود. ناگفته نبايد گذاشت كه بنياد های خيريه نيز خيمه های خود را دارند و به مسلمانان روزه دار افطار توزيع می كنند.
بازار ها مملو از خريداران مي باشند
نسبت به ساير ماها، ماه رمضان شاهد خريداری های زياد مردم ميباشد. باوجود كه اقلام و اجناس خاص برای رمضان تعين نشده اند با آن هم بعضی از اقلام خاص رمضان وجود دارد مانند خرما، چيزی كه مردم تركيه در طول سال به خوردن آن عادت دارد. غذای ديگر خاص رمضان “نان رمضاني” ميباشد كه در نانوايی ها يافت ميشود كه با تخم های سياه مزين شده و بسيار نرم ميباشد. در پشت نانوايی های صفوف دزاری مردم صف بندی ميشوند تا اين نان را قبل از افطار خريداری كنند. افطاری عام برای يك خانواده تركی يا خرما است و يا هم زيتون. نان نرم رمضانی با پياله از شوربا هميشه وقت در افطار حاظر است. بعداً برنج، گوشت و تركاری باب به دسترخوان آورده ميشود. افطار با شيريني بعد از نان خاتمه پيدا ميكند كه معمولاً چای تركی به حيث شيرنی بعد از نان استفاده ميشود.رمضان در ترکیه
پيوند با قرآن
رمضان وقتی است كه مردم كوشش ميكنند كه قرآن پاك را نسبت به ساير ماها زيادتر تلاوت كنند. خانم های خانه يكجا ميشوند و در يك حلقه درسی اشتراك كرده و حداقل يك پاره از قرآن پاك مجيد تلاوت ميكنند. آنها به خواندن نوافل نيز زيادتر می پردازند. حتا كسانی كه پنج وقت نماز خود را ادا نمی كنند، خواندن نمازهای نفل را در رمضان فراموش نكرده و آن را به درستی انجام ميدهند.
راديوها و تلويزيون ها برنامه های دينی خود را افزايش ميدهند. بعضی از تلويزيون ها درس های منظم قرآنی را به بيننده های خود تقديم ميكند. شبكه های تلويزيون وقت دقيق افطار شهر های عمده را نيز در اثنای خبرهای شب اعلام ميكند. مردم بيشتر به فكر مساكين ميشوند و زكات های خود را نيز در ماه مبارك رمضان ميدهند. اطفال به اندازه توانی شان به روزه تشويق ميشوند و در نمازهای تراويح با والدين خويش يكجا اشتراك ميكنند. مساجد از نمازگذاران پر ميشود و در هر مسجد خطبه های زيبای به اشتراك كنندگان تقرير ميشود. شب بيست و هفتم رمضان كه معمولاً احتمال زياد شب قدر است، نمازگذارن مسجد زياد ميشود و مردم تا به صبح به عبادت ميپردازند.
جشن عيد
عيد به همه مردم تركيه روز خاص است، خواه مردم كه روزه داشتند يا نداشتند. ناگفته نبايد گذاشت كه بعد از نماز صبح توقف كردن در مسجد يك نظريه خوب است زيرا مساجد بعداً جای كافی ندارد و امكان دارد كه جای مناسب را برای ادای نماز عيد يافت كرده نتوانيد، هميشه بعضی از مردم مجبور ميشوند كه نماز عيد را بيرون از مسجد ادا كنند. بعد از نماز و خطبه عيد، همه مردم در صحن مسجد با يكديگر احوال پرسی ميكنند و يكديگر را در آغوش ميگيرند و عيد را به يكديگر تبريك ميگويند. بايد گفته شود كه دوكان ها و فروشگاها در روز عيد بسته اند ولی ملی بس های عامه در سه روز عيد به طور رايگان در خدمت مردم ميباشد بخاطر كه همه مردم به عيادت دوستان و اقارب خود ميروند—اين يك فرهنگ است كه در قلب تركيه جا دارد. حتا مردمی كه با يكديگر صحبت نمی كردند، در ورز عيد با يكديگر صحبت ميكنند. اطفال دستان بزرگان را بوسه كرده و بزرگان به حيث شفقت به آنها پيسه ميدهد تا آن را در روز های عيد به مصرف برسانند و خوشی كنند- دقيقاً مشابه به فرهنگ افغانستان. بزرگان به اطفال دستمال های خاص تركی را هديه ميدهند و آنها را خوش ميسازند.
منبع: اسلام وب.نت
ترجمه:نثار احمد اسلام
