سیاح‌آنلاین خبر، تحلیل و دیدگاه
یکی از قضایای حساس و سرنوشت ساز کشور رنجدیده ما، قضیه انتخابات ریاست جمهوری و شورایی ولایتی می باشد که قرار است در حمل ۱۳۹۳ برگزار گردد؛ ملت مسلمان ما ازین انتخابات امید چندانی ندارند چون مشکلات زیادی سر راه برگزاری درست و اساسی انتخابات وجود دارد؛ اگر این ناهنجاری از سر راه انتخابات برداشته نشود، دلبستگی به نتیجه انتخابات عاقلانه به نظر نمی رسد.
در خصوص مشکلات انتخابات کشور و چالش های فراه راه آن، نقل قولی را از استاد ابوالاعلی مودودی رحمه الله خدمت خواننده های عزیز تقدیم می کنیم. قابل ذکر است که استاد مودودی چندین سال قبل در خصوص اصلاح حکومت در ذیل صحتبی پیرامون گذشته، حال و آینده امت اسلامی خاطر نشان می کنند که اصلاح حکومت وابسته به اصلاح سیستم انتخابات می باشد؛ باید گفت که منظور استاد از کشور، کشور پاکستان می باشد.
علت این که صحبت های استاد را درین زمینه نقل قول می کنیم این است که مشکلاتی که استاد در خصوص انتخابات مطرح می کنند؛ عیناً یا به صورت اکثریت در انتخابات کشور ما وجود و راه حل های که استاد پیشنهاد می کنند، نیز می تواند راهگشای مشکلات انتخاباتی کشور ما گردد. ایشان در کتاب « اسلام نظام زندگی» در بخش اصلاح حکومت می فرمایند که راه اصلاح حکومت، اصلاح انتخابات است که باید اول انتخابات را اصلاح کنیم و افراد شایسته ی را به مقام رهبری کشور برسانیم که آن افراد مخلص و متخصص و متعهد نظام حکومتی را اصلاح نمایند.
استاد مودودی ابتداء مشکلاتی را که در سیستم انتخابات و جود دارد بر می شمرد و سپس راه حل های خویش را پیشکش می کند. ایشان می فرمایند: ( تشخیص ما این است که سبب بنیادی و اساسی خرابی های نظام سیاسی این کشور خرابی و فساد در روش انتخابات است.
وقتی که موسم انتخابات می رسد، مردم خواهشمند جاه و جلال به پا خاسته و سعی و تلاش می کنند، از طریق یک حزب سیاسی یا به حیث کاندیدای مستقل برای کامیابی خویش کوشش می نمایند؛ درین راستا پایبند هیچ اخلاق و اصولی نمی باشند؛ از هیچ فریب، چال بازی، فشار وسایل جایز و ناجایز دریغ نمی کنند.
آرای مردم حریص را در بدل پول به دست می آرند، کسانی را که فریب داده می توانند از طریق فریب دادن آرای شان را حاصل می کنند، آنانی که زیر تأثیر آمده بتوانند ازین طریق آرای شان را به دست می آرند، کسانی که از طریق تعصب ممکن است آرای شان به دست آید تعصب را وسیله می نمایند. درین میدان آلوده و پر کثافت اولاً عناصر شریف وارد نمی شوند و اگر به فراموشی و ساده لوحی گاهی وارد شدند در قدم اول میدان را ترک می گویند. میدان صرف برای کسانی باقی می ماند که نه از خدا خوف دارند، نه از مردم شرم، نه از هر نوع بازی کردن باکی دارند، سپس از میان آنها کسانی کامیاب بیرون می شوند که دروغگوتر و چالاکتر از همه باشد.
مردمی که رای میدهند نه اصول را مورد تجزیه قرار می دهند، نه برنامه ها را نظر می نمایند، نه سیرت ها و استعداد ها را نگاه می کنند، هرکه از آنها بیشتر آراء را ربوده بتواند کامیاب می شود. متأسفانه، اکنون آرای حقیقی هم چندان ارزشی ندارد؛ چون رأی دهندگان جعلی که در بدل کرایه رای خود را می فروشند و ماموران خدا ناترس حوزه های انتخاباتی دست به کارهای می زنند که در اخیر می بینیم، کسانی که اعتماد اکثریت مردم را به دست می آرند به شکست مواجه می شوند. بسا اوقات نوبت به نتایج انتخابات نمی رسد؛ بلکه یک مسوول بی ضمیر حوزه انتخاباتی تمام کاندیدان را به یک جنبش قلم از میدان مبارزه کنار می زند و شخص مورد نظر بدون مقابله، برنده انتخابات معرفی می شود.
هر کس اندکی عقل داشته باشد این اوضاع را دیده، درک کرده می تواند که تا وقتی این روش انتخابات عملی باشد، هیچ گاه مردم شریف، نیک و با ایمان ملت درین میدان پیروز شده نمی توانند. مزاج این طریقه اصلاً طوری است که در نتیجه آن بد ترین عناصر ملت تبارز نمایند و بد اخلاق و بد کرداری که در انتخابات برنده می شود به همان اساس و بنیاد نامقدس، نظم مملکت را پیش ببرد.) اسلام نظام زندگی ۲۰۷ – ۲۰۸
استاد مودودی در ادامه بیان می دارند که باید این روش انتخابی به صورت کامل عوض گردد و سیستم دیگری جایگزین شود، ایشان در قسمت راه حل ها یا بدیل این سیستم که نظام حکومت را به فساد می کشاند؛ می فرمایند:
(اول: این که انتخابات بر اساس اصول باشد نه بر اساس منافع شخصی، منطقوی یا قومی.
دوم: این که مردم طوری تربیه شوند که از خلال آن درک کنند برای انفاذ یک برنامه اصلاحی چه قسم اشخاصی شایسته و مناسب است و در آنها چه مواصفاتی اخلاقی و استعداد های ذهنی باید باشد.
سوم: این که آمدن خود سرانه مردم به میدان انتخابات و حاصل کردن آراء با صرف کردن پول ممنوع قرار داده شود؛ زیرا ازین طریق عموماً انسانهای استفاده جو منتخب می گردند؛ به جای آن طریقه وضع شود که در آن مردم شریف و فهیم هر منطقه با هم به مشوره بنشینند و یک شخص شایسته و مناسبی را پیدا کرده و تقاضا کنند که از منطقه شان نمایندگی نماید و سپس خود مردم منطقه تلاش کرده و پول مصرف نمایند تا موصوف کامیاب شود و اشخاصی که به این روش انتخاب شوند، بدون خود خواهی و تن پروری برای بهبود کشورکار خواهند کرد.
چهارم: شخصی که به این طریقه از طرف سران نیک یک منطقه در انتخابات نامزد شود، باید در برابر همگان تعهد کند که به منشور پیشنهاد کرده سران مذکور پابند می باشد و در پارلمان رسیده با کسانی یکجا کار می کند که در تطبیق منشور مذکور هم نظر باشند و زمانی که سران مذکور در مورد شخص مذکور بی اعتمادی خود را اظهار نمایند، باید نمایندگی مردم آن منطقه را ترک گوید.
پنجم: این که اعضای شورای محلی و سران منطقه که برای کامیابی یک شخصی به حیث نماینده شان کوشش می نمایند، باید راه و روشی پیش گیرند که در آن حدود اخلاق و اصول و مقررات انتخابات کاملاً مراعات گردد. مردم را به اساس تعصب نخوانند. از دروغ، چال بازی و بهتان استفاده نکنند، آرای جعلی به دست نیارند، فرقی نمی کند که نماینده شان شکست بخورد یا کامیاب شود، از اول تا آخر مبارزه انتخاباتی به صداقت و دیانت و اصول انتخابات پابند باشند.) اسلام نظام زندگی ۳۰۹ – ۳۱۰
عبدالخالق احسان
